In 2020 kreeg Kim voor het eerst massale longembolieën in beide longen en een longinfarct. Twee jaar later, in oktober 2022, gebeurde het een tweede keer. Waarbij een keizersnede als eerste aanleiding aangewezen werd, was bij de tweede diagnose geen oorzaak te vinden. De tweede diagnose is pas een week geleden en zorgt ervoor dat Kim voor haar gevoel weer helemaal van voor af aan moet beginnen. In dit artikel deelt Kim haar ervaringen en tips na het overleven van haar tweede trombose.
Diagnose
In december 2020, vijf dagen na Kim’s keizersnede, kreeg ze last van acute benauwdheid en hartkloppingen. Een gevoel van doodsangst bekroop haar. Eenmaal in het ziekenhuis bleek haar d-dimeren ver boven het maximaal te zitten. De CT-scan liet dan ook massale longembolieën aan beide kanten en een rechter longinfarct zien. Na twee nachten mocht Kim met bloedverdunners naar huis. Ruim anderhalf jaar heeft Kim bloedverdunners genomen. Uiteindelijk is ze eind september 2022 gestopt in overleg met de longarts. Kim had enorme last van bijwerkingen, waaronder bloedingen. Desalniettemin was angst om te stoppen was groot. Het gevoel van trombose wilde Kim nooit meer meemaken.
Door fysiek te revalideren keerde het vertrouwen in Kim haar lichaam weer terug.
Door sterker en fitter te worden in de sportschool, kwam het vertrouwen in haar lichaam langzaam terug. Deze stijgende lijn zette zich door tot het moment dat Kim stopte met bloedverdunners. Het zou volkomen veilig zijn om na anderhalf jaar te stoppen. Kim was ook negatief getest op stollingsstoornissen. Helaas werd haar grootste angst waar toen ze exact dezelfde klachten als twee jaar ervoor had. Ook deze CT-scan liet longembolieën zien. De oorzaak? Onbekend. Kim is meteen aan de bloedverdunners gegaan. Deze zal ze levenslang moeten slikken.
Revalidatie
Na haar trombose is Kim begonnen met stukjes wandelen. Toen ze dit langzaam had opgebouwd, is ze gaan hardlopen. Na een jaar heeft Kim fitnessen weer opgepakt. Door fysiek te revalideren keerde het vertrouwen in haar lichaam weer terug. Kim heeft ervaren dat overhaasten niet werkt in trombose herstel. Ze moest zichzelf de rust gunnen tijdens haar revalidatie.
De begeleiding van professionals was onvoldoende. Na enkele dagen werd Kim al uit het ziekenhuis ontslagen, terwijl ze nog behoorlijke klachten en vele vragen had. Door zo snel te worden weggestuurd, voelde Kim veel angst in de eerste periode. In plaats van alleen uit te moeten vogelen wat trombose is en met je doet, had Kim graag willen weten wat ze had kunnen verwachten. Welke lichamelijke gevoelens kun je als ‘normaal’ zien en welke niet?
Dagelijks leven
Tijdens haar eerste trombose was Kim ook net bevallen. Ze had moeite met kleine stukjes lopen, traplopen en huishoudelijke taken. Gelukkig had Kim’s partner zwangerschapsverlof. Hierdoor heeft deze de eerste tijd goed kunnen helpen. Na drie maanden heeft Kim haar werk weer volledig hervat. Dit was zwaar in het begin, vooral lichamelijk. Toch was het ook fijn om weer op andere plekken te komen.
Het doen van haar hobby’s is voor Kim compleet veranderd na trombose. Voorheen deed Kim aan powerliften. Door het slikken van bloedverdunners, moest ze deze hobby helaas loslaten. Het was ontzettend lastig om ergens anders voldoening uit te halen.
Fysiek & Mentaal
Kim is het meest geconfronteerd met het feit dat het nooit meer wordt zoals het was. Dit vindt ze moeilijk te accepteren. Vooral op fysiek gebied is het lastig dat haar conditie en uithoudingsvermogen nooit meer de oude zullen worden. Zodra Kim iets voelt op haar borst, schieten de angst en onzekerheid door haar lichaam. Kim’s vertrouwen in haar lichaam is volledig kwijt. Dat niemand weet waar de longembolieën vandaan komen, zorgt ervoor dat het vertrouwen moeilijk terug te winnen is. Wat Kim helpt in deze periode is toch te blijven bewegen en zoveel mogelijk normaal proberen te leven. Daarnaast wil ze meegeven dat je echt naar je lichaam moet luisteren. Trek dan ook aan de bel als je ergens over twijfelt.
Relaties & Omgeving
Onzichtbaar ziek zijn is moeilijk tot relatie met anderen. Mensen van buiten kunnen niet zien hoe je je daadwerkelijk voelt. Hierdoor onderschatten ze het hebben van longembolieën. Waarschijnlijk komt dit door de onwetendheid van mensen zelf. Kim voelt haar lichaam heel erg goed aan. Hierdoor weet ze precies wanneer iets niet in orde is. Desalniettemin is het confronterend om zo goed te kunnen voelen. Kim is zelf medisch onderlegd en weet precies hoe het zit. Dit is niet altijd een voordeel.
Overhaasten werkt niet in trombose herstel
Het begrip vanuit haar omgeving is heel erg goed, misschien zelfs een beetje te goed. Toch heeft ze dit echt nodig. Het liefst zou Kim namelijk blijven doorgaan. Maar heeft ze ervaren, overhaasten zorgt ervoor dat ze zichzelf geen rust gunt. Doordat haar omgeving zou nauwlettend meedenkt, krijgt haar lichaam (bijna altijd) de rust die het nodig heeft.Trombose heeft Kim ook veranderd. Ze geniet meer van de kleine dingen. Daarnaast draagt ze het bewustzijn dat het allemaal anders had kunnen aflopen met zich mee.
Positiviteit & Tips
Positief blijven doet Kim door te kijken naar de dingen die ze wel kan. Focussen op de dingen die haar niet lukken dragen niet bij aan een positieve instelling. Daarnaast wil Kim als tip meegeven om te luisteren naar je lichaam. Blijf het vertrouwen erin te houden. Het leven na trombose wordt door Kim het volgende getypeerd: “The best views come after the hardest climb”. Oftewel het beste uitzicht komt na de moeilijkste klim.
Je bent een topper